Vervuld van intense afgunst kijk in naar de tv. Shopping Queens is op de buis, een hersenloos programma waarin vijf meiden om beurten in elkaars kledingkast neuzen en de garderobe beoordelen, maar, veel belangrijker nog, elk de opdracht krijgen een zo leuk mogelijk outfit bij elkaar te shoppen. Ze krijgen twee uur de tijd, of misschien drie, om 400 euro stuk te slaan. Vervolgens mogen ze hun outfit komen showen op de catwalk waar ze dan weer worden afgezeken door de andere meiden die punten geven voor de kleding. Uiteindelijk gaat de dame die het hoogst aantal punten voor haar outfit kreeg, naar huis met duizend euro aan shoptegoed. Duizend euro! Voor kleding....zucht.
Elke uitzending weer zit ik als een kwijlend hondje op de bank te kijken hoe de meiden van de ene naar de andere winkel rennen, de mooiste kledingstukken passen en vervolgens op jacht gaan naar bijpassende schoenen en accessoires. Zij voeren in perfectie datgene uit wat ik niet mag: shoppen. Ondertussen fantaseer ik vast wat ik allemaal voor die 400 euro kan kopen. Misschien moet ik de stad vast ingaan om een beetje voorbereidende werkzaamheden te doen. Weer een beetje met m'n neus tussen de rekken snuiven om het gevoel weer te krijgen. Want mensen mensen, ik ben gewoon vergeten hoe het voelt om te shoppen. Het euforische gevoel van een mooie vondst, de gelukzalige rilling die je bekruipt als je met dat geweldige jurkje de paskamer uit komt....ik kan het me slechts nog vagelijk herinneren.
Het lijkt me zo mooi, om als beloning voor een jaar niet shoppen, op 1 januari 2013 in het programma te zitten, 400 euro's te krijgen en los te gaan. Te laten zien hoe een ontzettende Shopping Queen ik ben. Dus lieve programmadirecteuren en andere bobo's van RTL, doe iets goeds voor deze wereld, en reserveer vast een stoeltje voor mij in de eerste uitzending van het nieuwe jaar. Omdat ik het strakkies, over precies 7,5 maanden, zo ontzettend verdiend heb! Uiteraard kom ik dan als winnares uit de bus en krijg ik naast de 400 euro aan kleding die ik dan al binnen heb, nog eens duizend euro. En daar kan ik dan zoveel kleren van kopen dat ik weer een jaar op rantsoen kan. Hypothetisch dan hè...
