Ik ging op reis en nam mee...

Het waren een paar hele stille modeweekjes. Ik was namelijk even op vakantie. Moet ook gebeuren. Maar zoals alles dit jaar anders is, was ook de vakantie anders dan anders. Anders, omdat ik het dit keer de hele vakantie lang moest doen met het schamele stapeltje kleren, dat er in mijn reistas paste.

Het grote verschil met andere jaren: er mocht op vakantie niets worden bijgekocht. Doorgaans weet ik de paniek, die mij om het hart slaat als ik merk hoe weinig kleren en schoenen er eigenlijk in een reistas passen, te sussen met de gedachte dat straks op vakantie ik genoeg nieuwe leuke outfitjes kan en zál scoren.

Zo niet dit jaar. De inhoud van de reistas zou mijn garderobe vormen voor de komende drie weken. Niks niet elke dag een andere outfit. Is ook helemaal niet nodig, als je driekwart van de dag in zee drijft of aan de rand van een zwembad lummelt. Bovendien bivakkeerde ik op een camping, dus dan is het ook totaal niet relevant er enigszins glamoureus uit te zien. Maar toch. Het stak me toch dat ik maar zo weinig kleren mee kon nemen. Van te voren was ik uitvoerig door de vriend gewaarschuwd. Er moesten 4 personen in de auto, plus tent, plus campingspullen, plus stoeltjes, plus koelbox voor zijn koude biertjes (vooruit, en mijn koude witte wijn), dus veel plaats voor kleding was er niet.

Ik had zo ontzettend mijn best gedaan een goede mix van kleding mee te nemen waarmee ik optimaal kon combineren, dat ik niet eens commentaar kreeg toen hij de stapel kleding aanschouwde. Sterker nog, hij sprak de legendarische woorden: 'moet je niet NOG een lange broek meenemen? Eentje is wel heel weinig. En ik zou als ik jou was ook nog een warme trui meenemen voor het geval dat.' Say what?? Blij als een klein kind zocht ik nóg een lange broek en nog een trui uit, die mee konden op reis.

Het bezoeken van stadjes in de omgeving is altijd een van mijn favoriete bezigheden op vakantie geweest. Onder het mom van 'lokale cultuur opsnuiven' struinde ik de hele plaatselijke binnenstad af op zoek naar leuke kleren. Dat het daarbij 35 graden was en de rest van het gezelschap eigenlijk liever musea en kerken bezocht, negeerde ik zoveel mogelijk.

Het was dan ook het toppunt van wreedheid, dat ik me dit jaar in Italië bevond, het land waar men zo modebewust is dat zelfs de mannen op de camping allemaal een stijltang bij zich hebben en in gekleurde hotpants over de camping paraderen. Het land waar in elke stad hippe hebbedingetjes te scoren zijn, en waar kleding gemaakt lijkt om het lichaam te sieren in plaats van het enkel te bedekken.

Toen mijn moeder, met wie we drie dagen tent en flessen wijn deelden alvorens ze met m'n vader weer huiswaarts trok, mij dan ook al haar aankopen liet zien die ze in het 'oh zo leuke Lucca' had gekocht, deed ik net of ik niet jaloers was en nam nog een grote slok wijn.

Ook wij togen naar Lucca en er was dan ook maar één oplossing mogelijk: het stadje bezoeken ná sluitingstijd. Dat bleek een goede zet, want zelfs na achten was de temperatuur nog ver in de dertig. Overdag hadden we de hitte wel móeten ontvluchten in de airco gekoelde kledingwinkels.

Nu liep ik met klotsende oksels van warmte maar meer nog van begeerte langs alle etalages. En zag daar het ene na het andere pronkstukje hangen. Voor een zomers salesprijsje ook nog eens. Mijn ogen begonnen te branden van hebberigheid. Bijvoorbeeld van dat pastelbeige broekpakje dat mijn inmiddels goddelijk bruine benen extra zouden doen uitkomen. Helaas. Ik kon onmogelijk de winkelruit inslaan, dus zocht ik verkoeling in de ijssalon, troost op het terras met een grote bel wijn en afleiding in het bekijken van alle indrukwekkende torens en andere culturele architectonische hoogstandjes in de stad.

Maar hoe verder de vakantie vorderde, hoe beter ik me ging aanpassen aan mijn omgeving (zanderige camping met haarverprutsende zeebries). Niks geen make-up, oorbellen zijn ook maar onhandig en wat bomt het dat ik dit versleten strandjurkje al voor de derde dag op rij aanheb? Driekwart van de tijd lig ik toch in bikini aan de rand van het zwembad of op het strand.

Dat wetende, had ik vooraf uiteraard wel vier verschillende bikini's meegenomen, zo ben ik dan ook wel weer.....